Kwasy w pielęgnacji cery: wiedza podstawowa.

Jestem świadoma tego, że tematyka kwasów wraca na tym blogu jak bumerang i właśnie solennie postanawiam sobie, że po dzisiejszym wpisie dam Wam trochę od niej odpocząć ;) Nic jednak nie poradzę na to, że jestem wielką fanką tej grupy substancji czynnych, bo odpowiednio dobrane i zastosowane na praktycznie KAŻDEJ cerze kwasy mogą zdziałać cuda. Jednak z racji tego, że stosowanie ich wymaga pewnej wiedzy i dyscypliny wiele z nas rezygnuje z próby zastosowania ich – a szkoda, bo ta odrobina wysiłku włożona w zdobycie odpowiednich umiejętności naprawdę procentuje!

Zanim jednak przystąpimy do rozważań nad stosowaniem kwasów w kosmetyce, każdemu radzę zawsze zastanowić się co właściwie dla swojej cery chciałybyśmy osiągnąć. Należy określić konkretne cechy, które w przeciwieństwie do „lepszej/ładniejszej skóry” wskażą nam drogę którą musimy podążać. Czy nasza cera jest sucha, tłusta, mieszana, naczynkowa? Czy chcemy ją ochronić przed starzeniem, łojotokiem, trądzikiem, bliznami? To są zupełnie różne potrzeby i zanim rzucimy się na pierwszy kwas z brzegu zastanówmy się czego właściwie będziemy od niego oczekiwać.

Po tym rozbudowanym wstępie muszę oczywiście przypomnieć mój → wpis z tabelką kwasów zebranych pod kątem ich właściwości. Jeśli odrobiłyśmy pracę domową z akapitu wyżej to wybranie najlepszego dla nas kwasu (lub przynajmniej interesującej nas grupy) nie powinno nastręczać nam zbyt wiele trudności. Jeśli jednak się pojawiły, napisz do mnie maila – coś zaradzimy :)

Najprostsze, najbardziej intuicyjne wskazówki: 

• cera sucha, wrażliwa, naczynkowa – kwasy PHA, ewentualnie migdałowy; 
• silny łojotok, przebarwienia potrądzikowe – glikolowy, salicylowy, mlekowy; 
• tłusta, mieszana, szara, nierówna – migdałowy, PHA; 
• przeciwstarzeniowo – PHA; 
• dla leniuchów ;), niezdyscyplinowanych – PHA, migdałowy.

źródło

Kiedy zdecydujemy się już na kwas, warto zastanowić się co tak naprawdę zamierzamy z nim uczynić. Opcje są tak naprawdę trzy:

1. Tonik z kwasem do codziennego stosowania

2. Krem z kwasem do rutynowego stosowania

3. Peeling chemiczny, czyli zabiegi złuszczania kwasami wykonywane z różną częstotliwością

Opcja pierwsza jest zarazem najprostsza. Nadają się do niej głównie te delikatniejsze kwasy, bo to im możemy pozwolić by „siedziały” dłuższy czas na skórze bez zmywania (jak działoby się to w przypadku peelingu). Warto zwrócić uwagę na kwasy PHA (o toniku z ich zawartością pisałam całkiem niedawno → tutaj) oraz kwas migdałowy. Tonik taki stosujemy raz dziennie wieczorem, niekoniecznie codziennie, w większości przypadków obędziemy się bez filtra przeciwsłonecznego.

Opcja druga – krem z kwasem – jest sposobem, z którym najdłużej miałam styczność. Po wyposażeniu się w odpowiedni kosmetyk stosujemy go w zaplanowanym odpowiednio schemacie: najczęściej wieczorem i raczej nie codziennie (a na przykład co drugi, co trzeci dzień). Krem taki możemy zrobić same (polecam tu zwłaszcza gotowe receptury ze sklepów z półproduktami) albo kupić dermokosmetyk w aptece czy Super Pharmie. Koniecznie zwróćmy wtedy uwagę nad zalecenia producenta dotyczące stosowania filtrów, bo krem kremowi nierówny, a przecież nie chcemy zrobić sobie krzywdy! O mikrozłuszczających kremach pisałam nie raz: zerknijcie w zakładkę → Mikrozłuszczanie :)

W przypadku wybrania któregoś z powyższych dwóch wariantów (tonik, krem) należy liczyć się z okazjonalnymi suchymi skórkami, które nie sprawią nam żadnego kłopotu jeśli będziemy pamiętać o regularnym peelingu mechanicznym.

Tymczasem opcja trzecia jest wyjściem dla osób potrzebujących najsilniejszego oczyszczenia. Peelingi chemiczne polegają na nałożeniu na cerę mocno stężonych kwasów dosłownie na parę minut, a następnie zneutralizowaniu ich i zmyciu. Po kilku/kilkunastu dniach od zabiegu skóra twarzy zaczyna łuszczyć się, a po zgubieniu całej martwej powłoki światu ukazuje się gładka, śliczna i... bezbronna cera, którą należy chronić kremem z wysokim (SPF 50+) filtrem. Następnie na kilka tygodni mamy spokój, po którym wskazane byłoby powtarzać zabiegi w celu utrzymania cery w ryzach na stałe. Peelingi chemiczne stosujemy sezonowo, to jest w okresie jesienno-zimowym.

W zabiegach tych zastosowanie znajdują praktycznie wszystkie możliwe kwasy i zaczynając od dość wysokich stężeń idziemy w kierunku jeszcze wyższych, w miarę przyzwyczajania się cery. Uprawnienia do wykonywania takich zabiegów mają kosmetolodzy (wyłącznie peelingi powierzchowne) i kosmetyczki (jeszcze mniejszy zakres usług, nie mogą bowiem używać najwyższych stężeń kwasów ani wszystkich ich rodzajów) oraz lekarze (wszystkie peelingi, także te średnie i głębokie - wszystkie ważne informacje o rodzajach peelingów chemicznych znajdziecie → tutaj), ale oczywiście co same nałożymy na własną twarz to już nasza sprawa i niejedna dziewczyna „kwasi się” sama w domu. W takiej sytuacji idealnie byłoby wybrać się na co najmniej jeden zabieg do osoby w tym przeszkolonej, a dopiero potem zająć się tym samodzielnie... Wówczas najlepiej byłoby posłużyć się genialnym → instruktażem Italiany.

Z całą pewnością nie da się jednoznacznie orzec która forma złuszczania kwasami jest lepsza od innych. Wartościowej rady mogłaby udzielić nam na przykład dobra kosmetyczka, ale co jeśli na razie się do niej nie wybieramy lub nie mamy sprawdzonej? Wtedy moim zdaniem najlepiej będzie zacząć od toniku lub kremu, które jednocześnie stanowią formę przygotowania cery do kwasów – kroku, który przed złuszczaniem chemicznym jest bardzo ważny! Rzeczą, na którą chcę Was tu bardzo uczulić jest następujący fakt: każda z nas ma inną cerę i to, co nie podrażniło Twojej koleżanki albo blogerki jak najbardziej może Ci zaszkodzić, zwłaszcza jeśli złamiesz zasady ostrożności albo zdrowego rozsądku! Kwasy to nie zabawka, a wszystkie te zakazy i nakazy naprawdę nie wzięły się znikąd. Dlatego kwasimy się grzecznie i bezpiecznie :)

Na sam koniec – zbiorcza tabelka, w której starałam się zawrzeć absolutną esencję niniejszego posta. Mam nadzieję, że będzie Wam przydatna i oczywiście proszę o Wasze uwagi, poprawki i inne :)