W tym kraju nie ma płaszczy dla ludzi z moim wybrzydzaniem, Bruno Mars oraz rózga kontra worek ziemniaków, czyli to był naprawdę intensywny listopad!

Cześć, wszystkim! Jeny, to był dla mnie miesiąc pełen wrażeń. Nigdy nie dam rady zmieścić wszystkiego w jednym tekście, więc z trudem wybrałam dla Was tylko pięć najważniejszych punktów według znanego Wam już z moich starych „przeglądów miesiąca” schematu :)

1. Najważniejszy wpis

Nad obiema częściami artykułu o łojotoku pracowałam w sumie pewnie z dwadzieścia godzin, a to oczywiście bez ciągłego rozmyślania na ten temat, skrobania luźnych notatek w najdziwniejszych miejscach i ogólnie głowienia się jak ugryźć temat w możliwe najciekawszy, ale i przystępny sposób. Dlatego nie posiadam się z radości, że naprawdę przyjęłyście go bardzo ciepło! Nie macie pojęcia jak cudownie patrzy się na statystyki, za którymi stoi tyle pracy w nadziei, że komuś będzie mogło to realnie pomóc.

Jeśli nie wiesz o jakich tekstach mowa, zajrzyj koniecznie:

{Przyczyny trądziku: łojotok, cz. I. Przyczyny, wpływ na trądzik, podstawowe metody leczenia.}

{Przyczyny trądziku: łojotok, cz. II. Leczenie dietą, najlepsze kosmetyki, pielęgnacyjne triki.}

2. Największe odkrycie

Na początku listopada moja instruktorka zumby po jednej z nowych piosenek powiedziała do nas „No, a ten pan będzie w tym roku na Openerze”. Ponieważ kawałek był raczej nietypowy (przyjemny, ale taki raczej latynoski :D) zapytałam kto to taki, na co usłyszałam: Bruno Mars o_O

Okazało się, że był to po prostu zumbo-remiks kawałka „That’s What I Like”, którego jakoś wcześniej nie kojarzyłam. Ale dzięki instruktorce Kornelii zasiadłam do strony Openera i spadła mi żuchwa: o to pierwszy raz w życiu zobaczyłam na nim taki line-up, który przekonał mnie do zakupu karnetu :) Do tej pory często bywało tak, że coś przemawiało za pójściem (dwukrotnie chciałam iść na Arctic Monkeys na przykład), ale zawsze albo miałam w trakcie Openera jakiś wakacyjny wyjazd, albo (znacznie częściej) po prostu pasowała mi jedna duża gwiazda i parę mniejszych, ale nic co kalkulowałoby się w zakup biletu czy karnetu. Efekt jest taki, że mieszkam w Trójmieście jedenasty rok (z czego dziewięć w Gdyni!), a nigdy nie byłam na jego najbardziej znanym wydarzeniu kulturalnym ;)

Ale w tym roku będę na pewno. Po tamtej zumbie zobaczyłam na stronie Openera nie tylko Bruno Marsa (którego bardzo lubię), ale i Gorillaz (których lubię jeszcze bardziej) oraz… Depeche Mode, których uwielbiam i nawet widziałam na żywo już dwa razy ;D A pamiętacie ten T-shirt, który pojawił się kiedyś na {fanpage’u Kosmeologiki}? No właśnie!!! :D Karnet kupiony, dajcie znać z kim się widzę!!!

3. Najlepszy moment

Podobnie jak w poprzednim podsumowaniu, laur najfajniejszego momentu przypada {Kasi} i {Monice}, czyli organizatorkom drugiej edycji MayBe Beauty: luźno skoncentrowanego wokół pomorskich blogów urodowych spotkania, które znowu rozwaliło kosmos ;D {Tu} przeczytacie mój opis tego, co odwaliły ostatnio, a w komentarzach dajcie mi znać czy ich najnowszy pomysł pobił tamten, czy zasługuje na honorowe drugie miejsce ;D

Dwa miesiące przed spotkaniem na moją skrzynkę mailową zaczęły spływać tajemnicze, klimatyczne, świąteczne maile. Zostałam między innymi poproszona o napisanie anonimowego listu do świętego Mikołaja, a jakiś czas później przesłano do mnie list spod ręki którejś z uczestniczek. Wylosowana przeze mnie blogerka napisała świetny list prosząc o jedno: by prezent pozwolił jej poczuć się jak mała dziewczynka. Takie mało konkretne prośby są super, bo mogłam przebierać w ofertach wszystkich możliwych sklepów szukając tego, co różowe, brokatowe, słodkie i urocze ;D Jeśli chcecie zobaczyć co wybrałam, zaglądajcie na bloga {Tematycznie Kosmetycznie}, bo jestem pewna, że Magdalena pokaże na nim efekty mojego wielotygodniowego wysilania mózgownicy ;D Oczywiście prezenty od tajemniczych Mikołajów to nie wszystko, bo do domu przytargałam poza tym:

To piękne rysowane logo jest autorstwa naszej prze-kreatywnej i prze-utalentowanej Pauliny <3

Na spotkaniu okazało się, że z tymi prezentami to nie będzie tak hop-siup. Po pierwsze, postraszono nas, że osoby źle bawiące się na spotkaniu dostaną zamiast prezentu worek ziemniaków xD Tu pojawia się moje pytanie: a Was czym w dzieciństwie straszono? Mnie ziemniakami nigdy i nawet nie słyszałam o tym! Ja zawsze bałam się dostania rózgi ;D Ziemniaki to dla mnie żadna groźba, uwielbiam je jeść na milion sposobów!

Następnie zagrałyśmy w mrożącą krew w żyłach grę skojarzeń. Trzeba było tak pół-anonimowo napisać coś o każdym z uczestników spotkania. Gdy po rundzie wokół stołu dostałam  przemyślenia na temat Kosmeologiki, z nerwów prawie wyczekiwałam komentarza na temat nudnych zdjęć, za długich albo za trudnych tekstów, suchych żartów albo sama nie wiem czego ;D Ale bardzo szybko moje kamienne serce zostało rozgrzane do czerwoności przez zalew ciepłych słów i komplementów dotyczących zarówno mnie, jak i bloga <3 Kochani, dziękuję! Wszystkie te cudowności widać na zdjęciu w nagłówku, bo jestem żenująco pragmatyczna i różne pamiątkowe papiery fotografuję, a potem wyrzucam.

Monice udało się uwiecznić jak ja w pocie czoła piszę komuś co o nim myślę ;D

Moje suche poczucie humoru i błyskawicznie nabazgrolony komiks załapał się na mininagrodę w minikonkursie ;) Następnie do akcji wkroczyła {Asia}, która pogadała z nami o Instagramie. I powiem tak: jeśli czyta mnie ktoś, kto planuje zorganizowanie jakiegoś spotkania blogerek, to Asię musicie zaprosić. Widziałam już kilka prelekcji tego rodzaju, ale ta po prostu pobiła je wszystkie. Podobne głosy widziałam w relacjach innych koleżanek ze spotkania, więc nie jestem tu chyba odosobniona.

Po prezentacji nadszedł czas na szybką przemianę naszego klimatycznego poddasza w gdyńskiej Kofeinie w studio wizażystów. Pojawiły się lustra, lampy, kosmetyki, akcesoria, a zniknął… makijaż z twarzy tych z nas, które nie zdecydowały się przyjść na spotkanie saute :D (ja zrobiłam brwi i zmatowiłam się marantą, bo bez tych dwóch rzeczy mogłabym iść wyrzucić śmieci, ale do kawiarni baaardzo bym nie chciała xD) Marka L’Origine zorganizowała dla nas warsztaty, na których fajnie było zobaczyć próbę połączenia jakości kosmetyków mineralnych z łatwością stosowania typowych produktów drogeryjnych. Osobiście mam wątpliwości, czy jest to zamysł sensowny, ale też i nie ma on dla mnie większego znaczenia: liczy się po prostu jakość kosmetyków, które powstały w efekcie.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Kasi!

A w tej kwestii, przynajmniej z tego co miałam możliwość sprawdzić, jest co najmniej dobrze. Mój makijaż został poddany próbie ognia, bo ze spotkania urwałam się chwilę przed czasem by wziąć udział w dwugodzinnym maratonie zumby ;) Więc z częścią produktów wiążę spore nadzieje! Wyglądajcie mojej opinii na Facebooku, bo tam pewnie postaram się sklecić jakąś większą analizę :) A na ten moment największą miłością zapałałam do pędzla do różu L’Origine, który był cudowny!

Kończąc relację chciałabym raz jeszcze podziękować Organizatorkom za cały trud włożony w zrealizowanie tego spotkania; wszystkim blogującym Koleżankom: Paulinie z blogów Cienistość oraz PaulinaWeiher.pl, Dorocie, Dominice, Magdzie, Karolinie, Ani, Monice, Magdzie, Asi i Koledze Michałowi za magicznie spędzony czas, a sponsorom spotkania za deszcz  prezentów jakim nas obsypali <3

Sól Bocheńska * Bielenda * Tołpa * Pierre de Plaisir * L'Origine * She Foot * Kosmetyki AA
* Man Foot * Pierre Rene * Resibo * Oillan * Crazy Shop * Make Me Bio

4. Najlepszy zakup

Tu będzie krótko. Od bardzo, bardzo dawna marzyłam o zakupie klasycznego zimowego płaszcza. Lista najważniejszych wymagań nie była długa:

• minimum 60% (a najlepiej >70%) wełny w składzie przy cenie około 500 zł z rozsądnym zapasem, gdyby jakość była naprawdę powalająca;

• stonowany, ciemny kolor (czerń, niektóre odcienie szarości, …);

• brak dekoltu (innymi słowy, szukałam czegoś co będzie ładnie prezentowało się po zapięciu pod samą szyję);

• pasujący do mojej sylwetki krój, na pewno taliowany, a jeszcze lepiej z paskiem (ale przychylnie spojrzałabym też na budrysówkę i parę innych fasonów);

• prosty model bez udziwnień (jeden gładki kolor, żadnych kolorowych naszywek, haftów, wstawek itp.).

Prawdę mówiąc, wydawało mi się, że to taka sobie lista. Szukałam po prostu klasycznego płaszcza o sensownej jakości. Wiem, gdzie znalazłabym swój ideał gdybym miała budżet 1000 zł czy więcej, ale pamiętam że w poprzednich latach w niektórych ciut droższych sieciówkach takie płaszcze widywałam, ba! nawet namówiłam najlepszą przyjaciółkę na zakup jednego z nich w Zarze ze trzy lata temu.

W tym roku szczęście jakoś nie chciało mi dopisać. Co prawda, pierwszy punkt z listy wyeliminował jakieś 80% znanych mi sieciówek, ale w pozostałych 20% i niezliczonych sklepach internetowych miałam nadzieję znaleźć coś dla siebie relatywnie szybko. Ale prawdę powiedziawszy, wymagania dotyczące fasonu cały czas eliminowały mi prawie wszystko co zostało :( Znalezienie w tym sezonie płaszcza z talią,  który nie byłby szlafrokowym trenczem z dekoltem do pępka (a przy tym spełniał resztę moich wymagań) było po prostu mega czasochłonne.

Po lewej Zara. To futerko jest na szczęści odpinane :)
Sam płaszcz kosztuje 549 zł, co za skład z 75% wełny wydaje mi się super opcją.
Niestety, uszyty jest kompletnie na inną sylwetkę niż moja :'D
Dlatego ostatecznie wybrałam ten z Mango, z 62% wełny za cenę bodajże 449 zł :)

Przeglądałam głównie internet, bo nienawidzę chodzić po sklepach. Czasem widziałam nawet coś fajnego, jak ten płaszcz z Zary, ale po przymierzeniu okazywało się, że wyglądam w nim jak kloc ;D Ostatecznie znalazłam płaszcz... w pierwszym sklepie, którego ofertę przewertowałam, czyli w Mango (jedynej sieciówce, którą naprawdę lubię). Na stronie sklepu niezbyt mi się podobał, bo nie lubię stójek. Ale okazało się, że można bardzo fajnie wywinąć ją na płasko i cieszyć się okryciem z czymś w rodzaju kołnierzyka ;) W związku z tym, że płaszcz ten spełnił wszystkie moje wymagania (a dodatkowo miał w sobie coś z munduru, co uwielbiam!!!) od razu go kupiłam i niniejszym nominuję do najlepszego zakupu miesiąca :)

5. Największy sukces

Nie pamiętam czy mówiłam o tym na fejsie, ale na Instagramie na pewno. Więc niektóre z Was wiedzą pewnie, że w tym roku pierwszy raz byłam na konferencji jako nie studentka, a lekarz :) Moja praca na temat niezadowolenia pacjentów z jakości opieki dermatologicznej zakwalifikowała się do sesji plakatowej na łódzkim Zjeździe Sekcji Forum Młodych Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego na początku tego miesiąca. Udało mi się pojechać tam z fantastyczną ekipą koleżanek z kółka (jednej przemiłej lekarki z mojego rocznika i kilku studentek, do niedawna moich podopiecznych ;D) i przeżyłyśmy weekend, którego na pewno nie zapomnimy. Na samej konferencji nie załapałam się na żadne wyróżnienie, ale podczas rozdania nagród serce rosło mi jak szalone, kiedy kolejne lekarki z Gdańska wyróżniano w poszczególnych sesjach. W moim „kółkowym” gangu znalazły się również trzy laureatki i jeny, jakie to było super uczucie <3 Pod koniec rozdania ręce bolały mnie od klaskania, a policzki od uśmiechania się, i jeśli to nie jest sukces to ja nie wiem co nim jest :)

***

Ufff, koniec! Wczoraj na Stories mówiłam Wam, że piszę obecnie trzy teksty na raz i to jest najprawdziwsza prawda, niestety ;) Szykuje się DIY wpis włosowy, ciąg dalszy moich przemyśleń na temat slow fashion, a w nieco dalszej perspektywie kroi mi się bardziej kompleksowy tekst o pielęgnacji skóry wokół oczu. Dajcie znać na który z nich czekacie najbardziej!

Aha! Część prezentów otrzymanych na spotkaniu poszło już w ruch i dzisiaj trochę {gadam o nich na fanpage'u}. Jeśli chcecie zobaczyć co mi przypadło do gustu, a co nie, to polecam :)

Świąteczne buziaki!

Ania